Asset Publisher
Lasy HCVF
HCVF 1.1. Obszary chronione
1.1.a lasy w rezerwatach przyrody oraz lasy w parkach narodowych (są to lasy przeznaczone wyłącznie do ochrony przyrody, bez kompromisu z potrzebami gospodarki) z wyłączeniem lasów w strefie ochrony krajobrazowej:
1.1.b lasy w parkach krajobrazowych oraz w strefach "ochrony krajobrazowej" parków narodowych i rezerwatów przyrody (są to lasy w których celem jest zachowanie wartości przyrodniczych, historycznych i kulturowych oraz walorów krajobrazowych w warunkach racjonalnej gospodarki).
HCVF 1.2. Ostoje zagrożonych i ginących gatunków
HCVF 1.3. Ostoje gatunków endemicznych
HCVF 1.4 Obszary sezonowych koncentracji cennych gatunków
HCVF 2. Kompleksy leśne odgrywające znaczącą w krajobrazie, w skali krajowej, makroregionalnej lub globalnej
HCVF 3. Rzadkie, ginące lub zagrożone ekosystemy
HCVF 3a Wyznaczone obszary powinny być wyłączane z użytkowania
HCVF 3b Kryterium jest zachowanie siedliska przyrodniczego (ekosystemu) we "właściwym stanie ochrony".
HCVF 4.1. Lasy wodochronne
HCVF 4.2. Lasy glebochronne
HCVF 4.3. Lasy chroniące przed pożarem
HCVF 5 Lasy zaspokajające fundamentalne potrzeby lokalnej społeczności
HCVF 6 Lasy kluczowe dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności
Resources to get
Asset Publisher
Jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny
Jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny
JPSS
Corocznym działaniem pozwalającym na ocenę zagrożenia drzewostanów sosnowych ze strony szkodników pierwotnych jest poszukiwanie ich późną jesienią. Najlepszym momentem wykonania JPSS, jak sama nazwa wskazuje, jest jesień przed wystąpieniem mrozów i opadów śniegu. Dokładną datę JPSS określa Zespół Ochrony Lasu (ZOL) na podstawie wieloletnich obserwacji.
W drzewostanach z przewagą sosny powyżej 20 roku życia, w wyznaczonych partiach kontrolnych wybiera się jedno drzewo. Poszukiwania prowadzone są metodą podokapową. Po wyznaczeniu obrysu rzutu korony należy przeszukać ściółkę, aż do pnia drzewa. Oprócz poszukiwań w gruncie należy również dokonać lustracji pnia do wysokości 1,5 m w celu odnalezienia ewentualnych kokonów boreczników.
Żerowanie większej ilości owadów na liściach drzew doprowadza do ich dotkliwego ubytku czyli defoliacji, osłabiając w ten sposób drzewo i narażając na atak szkodników wtórnych.
Jesienne poszukiwaniu mają na celu określenie zagrożenia w roku kolejnym ze strony:
- strzygonia choinówka – Panolis flammea (Den. et Schiff.),
- poproch cetyniak – Bupalus piniaria (L.),
- siwiotek borowiec– Hyloicus pinastri (L.)
- barczatka sosnówka – Dendrolimus pini (L.)
- osnuja gwiaździsta – Acantholyda posticalis Mats.
- borecznikowate- (Diprionidae)
Zebrane i oznaczone okazy przesyłane są do właściwego terytorialnie ZOL.
Zespół Ochrony Lasu określa możliwość wystąpienia gradacji w kolejnym roku oraz stopień ewentualnego zagrożenia drzewostanów nadleśnictwa.
