Asset Publisher Asset Publisher

Urządzanie Lasu

14.02.2014 | Joanna Mikołajczyk

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.

Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.

Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.

Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.

Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:

opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
program ochrony przyrody,
określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).

Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.

Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzania lasu można znaleźć w:

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny

02.12.2022 | Joanna Mikołajczyk

JPSS

Corocznym działaniem pozwalającym na ocenę zagrożenia drzewostanów sosnowych ze strony szkodników pierwotnych jest poszukiwanie ich późną jesienią. Najlepszym momentem wykonania JPSS, jak sama nazwa wskazuje, jest jesień przed wystąpieniem mrozów i opadów śniegu. Dokładną datę JPSS określa Zespół Ochrony Lasu (ZOL) na podstawie wieloletnich obserwacji.

W drzewostanach z przewagą sosny powyżej 20 roku życia, w wyznaczonych partiach kontrolnych wybiera się jedno drzewo. Poszukiwania prowadzone są metodą podokapową. Po wyznaczeniu obrysu rzutu korony należy przeszukać ściółkę, aż do pnia drzewa. Oprócz poszukiwań w gruncie należy również dokonać lustracji pnia do wysokości 1,5 m w celu odnalezienia ewentualnych kokonów boreczników.

Żerowanie większej ilości owadów na liściach drzew doprowadza do ich dotkliwego ubytku czyli defoliacji, osłabiając w ten sposób drzewo i narażając na atak szkodników wtórnych.

Jesienne poszukiwaniu mają na celu określenie zagrożenia w roku kolejnym ze strony: