Wydawca treści
Lasy HCVF
HCVF 1.1. Obszary chronione
1.1.a lasy w rezerwatach przyrody oraz lasy w parkach narodowych (są to lasy przeznaczone wyłącznie do ochrony przyrody, bez kompromisu z potrzebami gospodarki) z wyłączeniem lasów w strefie ochrony krajobrazowej:
1.1.b lasy w parkach krajobrazowych oraz w strefach "ochrony krajobrazowej" parków narodowych i rezerwatów przyrody (są to lasy w których celem jest zachowanie wartości przyrodniczych, historycznych i kulturowych oraz walorów krajobrazowych w warunkach racjonalnej gospodarki).
HCVF 1.2. Ostoje zagrożonych i ginących gatunków
HCVF 1.3. Ostoje gatunków endemicznych
HCVF 1.4 Obszary sezonowych koncentracji cennych gatunków
HCVF 2. Kompleksy leśne odgrywające znaczącą w krajobrazie, w skali krajowej, makroregionalnej lub globalnej
HCVF 3. Rzadkie, ginące lub zagrożone ekosystemy
HCVF 3a Wyznaczone obszary powinny być wyłączane z użytkowania
HCVF 3b Kryterium jest zachowanie siedliska przyrodniczego (ekosystemu) we "właściwym stanie ochrony".
HCVF 4.1. Lasy wodochronne
HCVF 4.2. Lasy glebochronne
HCVF 4.3. Lasy chroniące przed pożarem
HCVF 5 Lasy zaspokajające fundamentalne potrzeby lokalnej społeczności
HCVF 6 Lasy kluczowe dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności
Najnowsze aktualności
Międzynarodowy Dzień Jeża
Międzynarodowy Dzień Jeża
Listopad to miesiąc, w którym większość jeży zapadła już w sen zimowy, ale to właśnie dziś obchodzimy ich święto. W Nadleśnictwie Ciechanów postanowiliśmy z pomocą Asfaltlovych Dzików uczcić to święto i obdarować nasze ciechanowskie jeże prezentami.
Przy leśniczówkach, siedzibie nadleśnictwa, Przedszkolu Samorządowym im. Misia Uszatka oraz kilku innych wybranych punktach już w połowie października zostały umieszczone domki hibernacyjne dla jeży przekazane przez ich twórców- Przedszkolaki, Uczniów, Pracowników Nadleśnictwa.
W Polsce występują dwa gatunki jeży: wschodni (Erinaceus concolor) i europejski (Erinaceus europaeus). Długość ich ciała sięga do 30cm, a waga waha się w zależności od pory roku. Przed hibernacją może to być nawet 2 kg, a po przezimowaniu spaść o ponad połowę.
Lato jest porą, w której jeże intensywnie żerują, aby zgromadzić zapasy tłuszczu przed zapadnięciem w sen zimowy. Drapieżniki te chętnie zjadają owady, dżdżownice, a nawet niewielkie gryzonie czy jaja ptaków. Wyobrażenie o tym, że na grzbiecie noszą jabłka mija się z prawdą, co nie oznacza, że jeże nie wzbogacają swojej diety o owoce. W poszukiwaniu pokarmu jednej nocy są w stanie przejść nawet 3 km.
Gdy temperatura otoczenia spada do ok. 10⁰C jeże zaczynają odczuwać senność, która związana jest ze spowolnieniem funkcji życiowych takich szybkość pracy serca, przemiana materii i oddech. Wtedy poszukują odpowiedniego miejsca do przezimowania. Chętnie wybierają sterty liści, gałęzi, miejsca nor innych zwierząt. W czasie snu zimowego ilość uderzeń serca spada ze 180 do 20 na minutę.
Jak pomóc jeżom w tym ciężkim dla nich okresie?
- pozostawmy w swoim ogrodzie opadłe liście oraz gałęzie, to idealne miejsce na sen zimowy
- wypalanie pozostałości po jesiennych porządkach, może być zabójcze dla jeży, unikajmy tego
- z kilku desek i przy odrobinie wolnego czasu można zbudować domek hibernacyjny dla jeży, będzie on bezpieczny i ciepły dla przyszłego lokatora