JPSS

Corocznym działaniem pozwalającym na ocenę zagrożenia drzewostanów sosnowych ze strony szkodników pierwotnych jest  poszukiwanie ich późną jesienią. Najlepszym momentem wykonania JPSS, jak sama nazwa wskazuje, jest jesień przed wystąpieniem mrozów i opadów śniegu. Dokładną datę JPSS określa Zespół Ochrony Lasu (ZOL) na podstawie wieloletnich obserwacji.

W drzewostanach z przewagą sosny powyżej 20 roku życia, w wyznaczonych partiach kontrolnych wybiera się jedno drzewo. Poszukiwania prowadzone są metodą podokapową. Po wyznaczeniu obrysu rzutu korony należy przeszukać ściółkę, aż do pnia drzewa. Oprócz poszukiwań w gruncie należy również dokonać lustracji pnia do wysokości 1,5 m w celu odnalezienia ewentualnych kokonów boreczników.

Żerowanie większej ilości owadów na liściach drzew doprowadza do ich dotkliwego ubytku czyli defoliacji, osłabiając w ten sposób drzewo i narażając na atak szkodników wtórnych.

Jesienne poszukiwaniu mają na celu określenie zagrożenia w roku kolejnym ze strony:

• strzygonia choinówka – Panolis flammea (Den. et Schiff.),
• poproch cetyniak – Bupalus piniaria (L.),
• siwiotek borowiec– Hyloicus pinastri (L.)
• barczatka sosnówka – Dendrolimus pini (L.)
• osnuja gwiaździsta – Acantholyda posticalis Mats.
• borecznikowate- (Diprionidae)

Zebrane i oznaczone okazy przesyłane są do właściwego terytorialnie ZOL.

Zespół Ochrony Lasu określa możliwość wystąpienia gradacji w kolejnym roku oraz stopień ewentualnego zagrożenia drzewostanów nadleśnictwa.