Wydawca treści Wydawca treści

Obszary Chronionego Krajobrazu

„Obszar chronionego krajobrazu obejmuje tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją korytarzy ekologicznych." (art. 23.1. ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r.)
Na mocy rozporządzeń Wojewody Mazowieckiego wyznaczone zostały obszary, obejmujące wyróżniające się krajobrazowo i przyrodniczo tereny o różnych typach ekosystemów.
 
W rozporządzeniach tych, uwzględniono szereg przepisów dotyczących ochrony obszaru, w tym między innymi ustalenia dotyczące czynnej ochrony ekosystemów leśnych:
 
1) utrzymanie ciągłości i trwałości ekosystemów leśnych; niedopuszczanie do ich nadmiernego użytkowania;
2) wspieranie procesów sukcesji naturalnej przez inicjowanie i utrwalanie naturalnego odnowienia o składzie i strukturze odpowiadającej siedlisku; tam gdzie nie są możliwe odnowienia naturalne – używanie do odnowień gatunków miejscowego pochodzenia przy ograniczaniu gatunków obcych rodzimej florze czy też modyfikowanych genetycznie;
3) zwiększanie udziału gatunków domieszkowych i biocenotycznych;
4) pozostawianie drzew o charakterze pomnikowym, przestojów, drzew dziuplastych oraz części drzew obumarłych aż do całkowitego ich rozkładu;
5) zwiększanie istniejącego stopnia pokrycia terenów drzewostanami, w szczególności na terenach porolnych tam, gdzie z przyrodniczego i ekonomicznego punktu widzenia jest to możliwe; sprzyjanie tworzeniu zwartych kompleksów leśnych o racjonalnej granicy polno-leśnej; tworzenie i utrzymywanie leśnych korytarzy ekologicznych ze szczególnym uwzględnieniem możliwości migracji dużych ssaków;
6) utrzymywanie, a w razie potrzeby podwyższanie poziomu wód gruntowych, w szczególności na siedliskach wilgotnych i bagiennych, tj. w borach bagiennych, olsach i łęgach; budowa zbiorników małej retencji jako zbiorników wielofunkcyjnych, w szczególności podwyższających różnorodność biologiczną w lasach;
7) zachowanie i utrzymywanie w stanie zbliżonym do naturalnego istniejących śródleśnych cieków, mokradeł, polan, torfowisk oraz wrzosowisk; niedopuszczanie do ich nadmiernego wykorzystania dla celów produkcji roślinnej lub sukcesji;
8) stopniowe usuwanie gatunków obcego pochodzenia, chyba że zaleca się ich stosowanie w ramach przyjętych zasad hodowli lasu;
9) wykorzystanie lasów dla celów rekreacyjno - krajoznawczych i edukacyjnych w oparciu o wyznaczone szlaki turystyczne oraz istniejące i nowe ścieżki edukacyjno-przyrodnicze wyposażone w elementy infrastruktury turystycznej i edukacyjnej zharmonizowanej z otoczeniem.
 
W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Ciechanów znajdują się:
 
„Krośnicko-Kosmowski Obszar Chronionego Krajobrazu"
Obszar ten został utworzony na mocy Rozporządzenie Nr 21 Wojewody Mazowieckiego z dnia 15 kwietnia 2005 r. w sprawie Krośnicko-Kosmowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Zajmuje powierzchnię 19 547,70 ha i położony jest w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim (gminy: Stupsk, Dzierzgowo), ciechanowskim (gminy: Opinogóra, Regimin, Grudusk, Ciechanów), przasnyskim (gmina: Czernice Borowe).
Północno – wschodnia część nadleśnictwa.
„Nadwkrzański Obszar Chronionego Krajobrazu"
Obszar ten został utworzony na mocy Rozporządzenie Nr 24 Wojewody Mazowieckiego z dnia 15 kwietnia 2005 r. w sprawie Nadwkrzańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, zmienionego Rozporządzeniem Nr 12 Wojewody Mazowieckiego z dnia 3 kwietnia 2007 r. Zajmuje powierzchnię 97 910,40 ha i położony jest w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim (gminy: Lutocin, Siemiątkowo, Bieżuń), mławskim (gminy: Stupsk, Radzanów, Strzegowo), ciechanowskim (gminy: Regimin, Glinojeck, Ojrzeń, Ciechanów, Sońsk), płońskim (gminy: Raciąż, Baboszewo, Sochocin, Nowe Miasto, Joniec), nowodworskim (gmina: Nasielsk).

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny

Jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny

 

JPSS

Corocznym działaniem pozwalającym na ocenę zagrożenia drzewostanów sosnowych ze strony szkodników pierwotnych jest  poszukiwanie ich późną jesienią. Najlepszym momentem wykonania JPSS, jak sama nazwa wskazuje, jest jesień przed wystąpieniem mrozów i opadów śniegu. Dokładną datę JPSS określa Zespół Ochrony Lasu (ZOL) na podstawie wieloletnich obserwacji.

W drzewostanach z przewagą sosny powyżej 20 roku życia, w wyznaczonych partiach kontrolnych wybiera się jedno drzewo. Poszukiwania prowadzone są metodą podokapową. Po wyznaczeniu obrysu rzutu korony należy przeszukać ściółkę, aż do pnia drzewa. Oprócz poszukiwań w gruncie należy również dokonać lustracji pnia do wysokości 1,5 m w celu odnalezienia ewentualnych kokonów boreczników.

Żerowanie większej ilości owadów na liściach drzew doprowadza do ich dotkliwego ubytku czyli defoliacji, osłabiając w ten sposób drzewo i narażając na atak szkodników wtórnych.

Jesienne poszukiwaniu mają na celu określenie zagrożenia w roku kolejnym ze strony:

  • strzygonia choinówka – Panolis flammea (Den. et Schiff.),
  • poproch cetyniak – Bupalus piniaria (L.),
  • siwiotek borowiec– Hyloicus pinastri (L.)
  • barczatka sosnówka – Dendrolimus pini (L.)
  • osnuja gwiaździsta – Acantholyda posticalis Mats.
  • borecznikowate- (Diprionidae)

Zebrane i oznaczone okazy przesyłane są do właściwego terytorialnie ZOL.

Zespół Ochrony Lasu określa możliwość wystąpienia gradacji w kolejnym roku oraz stopień ewentualnego zagrożenia drzewostanów nadleśnictwa.