Wydawca treści Wydawca treści

Urządzanie Lasu

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
 
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
 
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki.  Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
 
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
 
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
 
  • opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
  • analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
  • program ochrony przyrody,
  • określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
 
Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzania lasu można znaleźć w:

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Międzynarodowy Dzień Jeża

Międzynarodowy Dzień Jeża

Listopad to miesiąc, w którym większość jeży zapadła już w sen zimowy, ale to właśnie dziś obchodzimy ich święto. W Nadleśnictwie Ciechanów postanowiliśmy z pomocą Asfaltlovych Dzików uczcić to święto i obdarować nasze ciechanowskie jeże prezentami.

Przy leśniczówkach, siedzibie nadleśnictwa, Przedszkolu Samorządowym im. Misia Uszatka oraz kilku innych wybranych punktach już w połowie października zostały umieszczone domki hibernacyjne dla jeży przekazane przez ich twórców- Przedszkolaki, Uczniów, Pracowników Nadleśnictwa.

W Polsce występują dwa gatunki jeży: wschodni (Erinaceus concolor) i europejski (Erinaceus europaeus).  Długość ich ciała sięga do 30cm, a waga waha się w zależności od pory roku. Przed hibernacją może to być nawet 2 kg, a po przezimowaniu spaść o ponad połowę.

Lato jest porą, w której jeże intensywnie żerują, aby zgromadzić zapasy tłuszczu przed zapadnięciem w sen zimowy. Drapieżniki te chętnie zjadają owady, dżdżownice, a nawet niewielkie gryzonie czy jaja ptaków. Wyobrażenie o tym, że na grzbiecie noszą jabłka mija się z prawdą, co nie oznacza, że jeże nie wzbogacają swojej diety o owoce. W poszukiwaniu pokarmu jednej nocy są w stanie przejść nawet 3 km.

Gdy temperatura otoczenia spada do ok. 10⁰C jeże zaczynają odczuwać senność, która związana jest ze spowolnieniem funkcji życiowych takich szybkość pracy serca, przemiana materii i oddech. Wtedy poszukują odpowiedniego miejsca do przezimowania. Chętnie wybierają sterty liści, gałęzi, miejsca nor innych zwierząt. W czasie snu zimowego ilość uderzeń serca spada ze 180 do 20 na minutę.

Jak pomóc jeżom w tym ciężkim dla nich okresie?

- pozostawmy w swoim ogrodzie opadłe liście oraz gałęzie, to idealne miejsce na sen zimowy

- wypalanie pozostałości po jesiennych porządkach, może być zabójcze dla jeży, unikajmy tego

- z kilku desek i przy odrobinie wolnego czasu można zbudować domek hibernacyjny dla jeży, będzie on bezpieczny i ciepły dla przyszłego lokatora