Wydawca treści Wydawca treści

Hodowla lasu

Główny cel gospodarki leśnej stanowi zapewnienie trwałości lasu i ciągłości jego wielofunkcyjnej roli w zagospodarowaniu przestrzennym kraju. Istotne jest stopniowe osiągnięcie stanów równowagi dynamicznej w ekosystemach leśnych. Gospodarka leśna jest prowadzona w sposób zrównoważony pozwalający pogodzić potrzeby społeczne związane z realizacją produkcji drewna oraz pozaprodukcyjnych funkcji lasu z jednoczesnym zachowaniem jego trwałości i ciągłości.

    
Hodowla lasu obejmuje:

- Gospodarkę nasienną, która zajmuje się dostarczeniem odpowiedniej liczby nasion o najlepszej jakości. Wszystkie sadzonki produkowane są z nasion o znanym pochodzeniu.
- Gospodarkę szkółkarską - większość sadzonek produkowanych na szkółce stanowią podstawowe gatunki lasotwórcze: sosna, świerk, brzoza, olsza i dąb
- Pielęgnowanie lasu

pielęgnowanie gleby - polega na ograniczaniu rozwoju chwastów oraz samorzutnie zasianych gatunków drzew i krzewów poprzez ich wykaszanie, motyczenie wokół sadzonek, lub wydeptywanie chwastów

czyszczenia wczesne w fazie uprawy i czyszczenia późne w fazie młodnika - to zabieg mający charakter negatywny. Polega na usuwaniu osobników niepożądanych, nadmiernie rozwiniętych, przerośniętych, niezgodnych z przyjętym składem gatunkowym uprawy dostosowanym optymalnie do lokalnych warunków glebowych. Zabiegi te pozwalają na równomierny rozwój całej uprawy

trzebieże wczesne i trzebieże późne - to zabiegi mające charakter pozytywny. Celem ich jest wybranie najlepiej rokujących egzemplarzy oraz usunięcie osobników przeszkadzających w ich dalszym rozwoju. W wyniku tych zabiegów rozluźnia się sklepienie koron drzew co umożliwia dalszą rozbudowę koron pozostałych drzew. Zwiększa się ilość światła docierającą do dolnych warstw lasu przez co rozwija się runo i warstwa krzewiasta (podszyt).

- Zagospodarowanie rębne - określa zasady wykonywania całego zespołu czynności, które mają na celu pozyskanie drzew dojrzałych w taki sposób aby stworzyć najkorzystniejsze warunków do odnowienia i rozwoju nowego pokolenia drzew, kształtowania odpowiedniej budowy drzewostanu, zapewnienia naturalnej różnorodności biologicznej i trwałości w zmieniających się warunkach środowiska.

 

Prace leśne [ha]

2020

Odnowienie zrębów zupełnych

20,53

- w tym odnowienia naturalne 

10,51

Odnowienia po rębniach złożonych

55,02

Odnowienia halizn i płazowin

 

Zalesienia gruntów porolnych

 

Odnowienia pod osłoną drzewostanu- wprowadzenie II piętra

 

Poprawki

3,76

Pielęgnowanie upraw

306,80

Wprowadzanie podszytów

 

Czyszczenia późne

145,85

Trzebieże wczesne

98,58

Trzebieże późne

531,98

 


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Obszary Chronionego Krajobrazu

Obszary Chronionego Krajobrazu

„Obszar chronionego krajobrazu obejmuje tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją korytarzy ekologicznych." (art. 23.1. ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r.)
Na mocy rozporządzeń Wojewody Mazowieckiego wyznaczone zostały obszary, obejmujące wyróżniające się krajobrazowo i przyrodniczo tereny o różnych typach ekosystemów.
 
W rozporządzeniach tych, uwzględniono szereg przepisów dotyczących ochrony obszaru, w tym między innymi ustalenia dotyczące czynnej ochrony ekosystemów leśnych:
 
1) utrzymanie ciągłości i trwałości ekosystemów leśnych; niedopuszczanie do ich nadmiernego użytkowania;
2) wspieranie procesów sukcesji naturalnej przez inicjowanie i utrwalanie naturalnego odnowienia o składzie i strukturze odpowiadającej siedlisku; tam gdzie nie są możliwe odnowienia naturalne – używanie do odnowień gatunków miejscowego pochodzenia przy ograniczaniu gatunków obcych rodzimej florze czy też modyfikowanych genetycznie;
3) zwiększanie udziału gatunków domieszkowych i biocenotycznych;
4) pozostawianie drzew o charakterze pomnikowym, przestojów, drzew dziuplastych oraz części drzew obumarłych aż do całkowitego ich rozkładu;
5) zwiększanie istniejącego stopnia pokrycia terenów drzewostanami, w szczególności na terenach porolnych tam, gdzie z przyrodniczego i ekonomicznego punktu widzenia jest to możliwe; sprzyjanie tworzeniu zwartych kompleksów leśnych o racjonalnej granicy polno-leśnej; tworzenie i utrzymywanie leśnych korytarzy ekologicznych ze szczególnym uwzględnieniem możliwości migracji dużych ssaków;
6) utrzymywanie, a w razie potrzeby podwyższanie poziomu wód gruntowych, w szczególności na siedliskach wilgotnych i bagiennych, tj. w borach bagiennych, olsach i łęgach; budowa zbiorników małej retencji jako zbiorników wielofunkcyjnych, w szczególności podwyższających różnorodność biologiczną w lasach;
7) zachowanie i utrzymywanie w stanie zbliżonym do naturalnego istniejących śródleśnych cieków, mokradeł, polan, torfowisk oraz wrzosowisk; niedopuszczanie do ich nadmiernego wykorzystania dla celów produkcji roślinnej lub sukcesji;
8) stopniowe usuwanie gatunków obcego pochodzenia, chyba że zaleca się ich stosowanie w ramach przyjętych zasad hodowli lasu;
9) wykorzystanie lasów dla celów rekreacyjno - krajoznawczych i edukacyjnych w oparciu o wyznaczone szlaki turystyczne oraz istniejące i nowe ścieżki edukacyjno-przyrodnicze wyposażone w elementy infrastruktury turystycznej i edukacyjnej zharmonizowanej z otoczeniem.
 
W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Ciechanów znajdują się:
 
„Krośnicko-Kosmowski Obszar Chronionego Krajobrazu"
Obszar ten został utworzony na mocy Rozporządzenie Nr 21 Wojewody Mazowieckiego z dnia 15 kwietnia 2005 r. w sprawie Krośnicko-Kosmowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Zajmuje powierzchnię 19 547,70 ha i położony jest w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim (gminy: Stupsk, Dzierzgowo), ciechanowskim (gminy: Opinogóra, Regimin, Grudusk, Ciechanów), przasnyskim (gmina: Czernice Borowe).
Północno – wschodnia część nadleśnictwa.
„Nadwkrzański Obszar Chronionego Krajobrazu"
Obszar ten został utworzony na mocy Rozporządzenie Nr 24 Wojewody Mazowieckiego z dnia 15 kwietnia 2005 r. w sprawie Nadwkrzańskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, zmienionego Rozporządzeniem Nr 12 Wojewody Mazowieckiego z dnia 3 kwietnia 2007 r. Zajmuje powierzchnię 97 910,40 ha i położony jest w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim (gminy: Lutocin, Siemiątkowo, Bieżuń), mławskim (gminy: Stupsk, Radzanów, Strzegowo), ciechanowskim (gminy: Regimin, Glinojeck, Ojrzeń, Ciechanów, Sońsk), płońskim (gminy: Raciąż, Baboszewo, Sochocin, Nowe Miasto, Joniec), nowodworskim (gmina: Nasielsk).